Uwaga: zanim przejdziesz do czytania poniższej części słownika, zapoznaj się z tymi kluczowymi pojęciami:

1. Orientacja - 1. obrót elementu, 2. stan elementu, w którym można go ułożyć za pomocą konkretnego, ograniczonego zbioru ruchów (np. róg na kostkach sześciennych jest zorientowany, kiedy można go ułożyć ruchami - inaczej mówiąc, jest obrócony "poprawnym kolorem do góry", 3. algorytm, którego celem jest obrót wybranych elementów. 3. W kostkach typu square-1 i kuboidach: ułożenie elementów w taki sposób, aby na górnej ścianie znajdowały się elementy z tym samym wspólnym kolorem, podobnie na dolnej warstwie.
2. Permutacja - algorytm, którego celem jest zamiana elementów.

Kiedy element jest poprawnie spermutowany i zorientowany, jest on ułożony. Dlatego często ułożeniie dzieli się na 2 etapy: właśnie orientację i permutację.

3x3x3 i 3x3x3 OH

LBL - Layer by Layer (warstwa po warstwie)

1. Stokrotka - ułożenie 4 krawędzi wokół centra o przeciwnym kolorze.
2. Krzyż/cross - ułożenie tych samych 4 krawędzi, ale już w poprawne miejsca.
3. Pierwsza warstwa - ułożenie 4 narożników, które razem z krawędziami tworzą pierwszą warstwę.
4. Krawędzie drugiej warstwy - ułożenie 4 krawędzi pomiędzy centrami drugiej warstwy.
5. EOLL - orientacja krawędzi ostatniej warstwy.
6. EPLL - permutacja krawędzi ostatniej warstwy.
7. CPLL - permutacja rogów ostatniej warstwy.
8. OCLL - orientacja rogów ostatniej warstwy.

Uproszczony Fridrich/uproszczony CFOP - Cross (krzyż), F2L, OLL, PLL

1. Krzyż/cross - ułożenie czterech krawędzi o wspólnym kolorze.
2. F2L - ułożenie pierwszych dwóch warstw poprzez wkładanie par do slotów pomiędzy ramionami krzyża.
3. EOLL - orientacja krawędzi ostatniej warstwy.
4. OCLL - orientacja narożników ostatniej warstwy.
5. CPLL - permutacja narożników ostatniej warstwy.
6. EPLL - permutacja krawędzi ostatniej warstwy.

Fridrich/CFOP - cross (krzyż), F2L, OLL, PLL

1. Krzyż/cross - ułożenie czterech krawędzi o wspólnym kolorze.
2. F2L - ułożenie pierwszych dwóch warstw poprzez wkładanie par do slotów pomiędzy ramionami krzyża.
3. OLL - orientacja elementów górnej warstwy - po tym etapie górna ściana (górny kolor) jest ułożona.
4. PLL - permutacja elementów górnej warstwy.

Roux

1. FB - pierwszy blok, tzn. blok 1x2x3.
2. SB - drugi blok, tzn. 1x2x3 ustawiony naprzeciwko pierwszego bloku.
3. CMLL - ułożenie (orientacja i permutacja) narożników ostatniej warstwy.
4. LSE - ułożenie pozostałych 6 krawędzi oraz centrów.

ZZ - Zbigniew Zborowski

1. EOline - orientacja wszystkich krawędzi, tzn. doprowadzenie ich do takiego stanu, w którym można wszystkie ułożyć wyłącznie za pomocą ruchów oraz (jednocześnie) ułożenie "linii" składającej się z dwóch krawędzi i trzech centrów.
2. ZZ F2L - ułożenie pierwszych 2 warstw wykorzystując tylko ruchy poprzez budowanie coraz większych bloków.
3. ZBLL - ułożenie ostatniej warstwy jednym algorytmem, tzn. orientacja i permutacja narożników oraz permutacja krawędzi.

 2x2x2

 Ortega

1. FF - First Face - pierwsza ściana, czyli orientacja 4 elementów zwróconych wspólnym kolorem w tym samym kierunku.
2. OLL - orientacja czterech narożników (po tym etapie dwie równoległe do siebie ściany powinny być ułożone).
3. PBL - permutacja wszystkich pozostałych elementów.

Fridrich

1. FL - pierwsza warstwa, czyli ułożenie 4 narożników mających wspólny kolor. Po tym etapie co najmniej połowa kostki jest ułożona.
2. OLL - orientacja narożników ostatniej warstwy.
3. PLL - zamiana elementów ostatniej warstwy.

CLL - Corners of Last Layer

1. FL - pierwsza warstwa, czyli ułożenie 4 narożników mających wspólny kolor. Po tym etapie co najmniej połowa kostki jest ułożona.
2. CLL - ułożenie (orientacja i permutacja) narożników ostatniej warstwy.

EG - Erik-Gunnar

1. FF - First Face - pierwsza ściana, czyli orientacja 4 elementów zwróconych wspólnym kolorem w tym samym kierunku.
2. EG - ułożenie wszystkich elementów jednym algorytmem: permutacja narożników pierwszej warstwy oraz ułożenie rogów ostatniej warstwy.

Większe kostki

 Redu/redukcja

1. Połączenie centrów tak, aby utworzyć bloki NxNx1 na środkach każdej ze ścian (N - rozmiar kostki pomniejszony o 2).
2. Połączenie elementów tworzących krawędzie.
3. Ułożenie kostki zredukowanej do stanu, w którym wygląda jak 3x3x3.
4. Jeśli kostka jest "parzystego rozmiaru" (np. 4x4x4, 6x6x6), może wystąpić parity - sytuacja, która nie może pojawić się na kostce 3x3x3: zamienione ze sobą 2 elementy lub obrócona jedna krawędź. Ten etap występuje w każdej powszechnie wykorzystywanej metodzie.

 Yau

1.  Ułożenie dwóch przeciwległych centrów.
2. Ułożenie trzech krawędzi przy jednym z ułożonych centrów, ale w taki sposób, że jedna z "ułożonych" krawędzi jest włożona w złe miejsce (czyli później trzeba ją zamienić z inną krawędzią).
3. Ułożenie pozostałych centrów.
4. Włożenie jednej brakującej krawędzi wokół jednego z pierwszych dwóch centrów.
5. Ułożenie kostki tak jak 3x3x3, pamiętając, że krzyż jest już ułożony. Oczywiście może wystąpić parity.

Hoya

1. Ułożenie dwóch przeciwległych centrów.
2. Ułożenie kolejnych dwóch centrów, które położone są obok siebie.
3. Ułożenie czterech krawędzi krzyża.
4. Ułożenie dwóch pozostałych centrów.
5. Ułożenie kostki tak jak 3x3x3, pamiętając, że krzyż jest już ułożony. Oczywiście może wystąpić parity.

 Pyraminx

Uwaga: ułożenie tipów nie jest częścią żadnej metody - wystarczy zrobić jeden ruch, aby poprawnie obrócić tip.

 LBL - Layer by Layer (warstwa po warstwie)

1. Ułożenie (obrócenie) trzech centrów.
2. Włożenie trzech krawędzi do slotów pomiędzy ułożonymi centrami. Po tym etapie cała pierwsza warstwa jest ułożona.
3. Ułożenie pozostałych elementów - jednego centra i trzech krawędzi - jednym algorytmem.

L4E/V first - Last 4 Edges (ostatnie 4 krawędzie)/V first (najpierw V)

1. V - ułożenie 3 centrów pierwszej warstwy i dwóch krawędzi pomiędzy nimi. Po tym etapie na kostce powinien pojawić się kształt litery "V".
2. L4E - ułożenie wszystkich pozostałych elementów jednym algorytmem.

Top first (najpierw szczyt)

1. Top - ułożenie jednego centra i trzech otaczających go krawędzi. Uwaga: w niektórych metodach zaliczonych do rodziny top first należy np. jedną krawędź obrócić albo dwie zamienić.
2. Ułożenie wszystkich pozostałych elementów jednym lub dwoma algorytmami (w zależności od metody i liczby poznanych algorytmów).

Skewb

Sarah's Begginer's - metoda Sarah dla początkujących

1. FL - ułożenie pierwszej warstwy.
2. Ułożenie pozostałych narożników.
3. Ułożenie górnego centra.
4. Permutacja czterech ostatnich centrów.

Sarah's Intermediate - średniozaawansowana metoda Sarah.

1. FL - ułożenie pierwszej warstwy.
2. Ułożenie pozostałych narożników oraz górnego centra.
3. Permutacja czterech ostatnich centrów.

Sarah's Advanced - zaawansowana metoda Sarah.

1. FL - ułożenie pierwszej warstwy.
2. Ułożenie wszystkich pozostałych elementów: 4 narożników i 5 centrów.

Square-1

Uwaga: ułożenie środkowej warstwy nie jest elementem żadnej z metod - w każdej ten etap byłby taki sam.

"Metoda DżoDża"

1. Ułożenie "gwiazdki" na dolnej warstwie, czyli połączenie sześciu narożników (wszystkie krawędzie powinny znajdować się na górnej warstwie).
2. Połączenie krawędzi górnej warstwy tak, żeby wszystkie z nich były położone obok siebie.
3. Przywrócenie kształtu (sześcianu).
4. CO - orientacja rogów.
5. CP - permutacja rogów.
6. EO - orientacja krawędzi.
7. Zamiana każdorazowo dwóch krawędzi tak, żeby ułożyć wszystkie z nich.

 Vandenbergh

1. CS - przywrócenie kształtu (sześcianu).
2. CO - orientacja rogów.
3. CP - permutacja rogów.
4. EO - orientacja krawędzi.
5. EP - permutacja krawędzi.

OBL - Orient Both Layers (orientacja obu warstw)

1. CSP - przywrócenie kształtu wraz z uniknięciem parity.
2. OBL - orientacja obu warstw (jednocześnie narożników i krawędzi).
3. PBL - permutacja obu warstw (jednocześnie narożników i krawędzi).

Lin

1. CS - przywrócenie kształtu.
2. Ułożenie bloku 1x1x3 na dolnej warstwie.
3. Ułożenie drugiego bloku 1x1x3 na dolnej warstwie (równolegle do pierwszego bloku).
4. Ułożenie jednej z dwóch brakujących krawędzi na dolnej warstwie.
5. CP+DF - ułożenie narożników górnej warstwy oraz brakującej krawędzi dolnej warstwy.
6. EPLL - permutacja krawędzi ostatniej warstwy.

3x3x3 BLD (bez patrzenia) i 3x3x3 MBLD (wiele kostek bez patrzenia)

OP/Old Pochmann

1. Ułożenie narożników (każdy pojedynczo).
2. Ułożenie dwóch rogów i dwóch krawędzi - tzw. parity.
3. Ułożenie krawędzi (każdej pojedynczo).

3style

1. Ułożenie krawędzi (dwóch jednocześnie).
2. Ułożenie parity oraz rogów (dwóch jednocześnie).

3x3x3 FM (najmniejsza liczba ruchów)

Uwaga: w konkurencji FM istnieją tylko zarysy metod, które mogą być bardzo modyfikowane. Poniżej podaję tylko przykłady najbardziej podstawowych rozwiązań. Poza tym występują też tzw. techniki FM-owe, które są wspólne dla wielu metod.

Blockbuilding (poniżej jeden z przykładów zbliżony do metody Petrus)

1. 222 - ułożenie bloku 2x2x2.
2. 223 - rozszerzenie bloku 2x2x2 do bloku 2x2x3.
3. F2L-1 - rozszerzenie bloku 2x2x2 do bloku 3x3x2 bez jednej pary (dodanie kwadratu do bloku 2x2x3).
4. Szkielet - ułożenie pozostałych krawędzi lub ułożenie jak największej liczby elementów.
5. Insercje - ułożenie wszystkich pozostałych elementów za pomocą jednej z technik FM-owych.

Domino reduction (wariant z EO na początku i HTR na końcu)

1. EO - orientacja wszystkich krawędzi. Po tym etapie wszystkie można ułożyć ruchami .
2. Setup -  zorientowanie odpowiedniej liczby narożników oraz przemieszczenie odpowiedniej liczby krawędzi na dolną lub górną ścianę tak, aby można było łatwo "zredukować do domina".
3. DR - redukcja do domina, czyli do stanu, w którym kostka 3x3x3 wygląda jak kuboid 3x3x2 (domino cube): na górnej i dolnej warstwie są tylko 2 kolory, np. biały i żółty, a na środkowej warstwie wszystkie krawędzie są zorientowane.
4. HTR - sprowadzenie do sytuacji, w której do ułożenia wystarczy wykonywać ruchy o 180 stopni, aby ułożyć kostkę. Po wykonaniu tego etapu na każdej ze ścian powinny znajdować się maksymalnie 2 kolory.
5. Finish - ułożenie wszystkich elementów.