PLL (ang. „Permutation of Last Layer”) - permutacja ostatniej warstwy - to ostatni etap w metodzie Fridrich. Zdecydowanie jest to najłatwieszy i najprzyjemniejszy etap nauki. Stosunkowo niewielka liczbaalgorytmów i prostota ich rozpoznawania mobilizują do treningu. Dodatkowo niemal natychmiast widać efekty treningu!
W systemie Fridrich mamy 21 PLL-i o różnym stopniu trudności. W celu ułatwienia komunikacji między speedcuberami, ujednolicono nazewnictwo permutacji, stosując w tym celu litery alfabetu.
Jedna z najszybszych permutacji. Łatwa do nauczenia i bardzo wygodna przy szybkim układaniu. Przydatna w innych technikach. Jeden z nielicznych algorytmów który można wykonywać wygodnie z każdej strony.
x (R' UR' D2)(RU' R' D2R2)
A'
Permutacja „A” wykonywana lewa ręką. Obie permutacje należą do ulubionych sytuacji wśród speedcuberów.
x (LU' LD2)(L' ULD2L2)
E
Jedna z najtrudniejszych permutacji. Jest to algorytm długi i niewygodny.<br>Walczymy z nim już od kilku lat - obecne rozwiązanie autorstwa Tomka (Żaby) Żołnowskiego uważamy za optymalne, choć nie jest łatwe do wykonania.
x' (RU' R' DRUR' D') (RUR' DRU' R' D')
F
Kolejna stosunkowo trudna permutacja. Wymaga od układacza kilku re-gripów, które dość często powodują mocne zacięcia. Plusem tej permutacji jest łatwość w rozpoznawaniu.
(LUF)(L' U' LULF' L2ULUL' U' LU' L')
G
Wieloruchowy algorytm, posiadający bardzo duże prawdopodobieństwo wystąpienia - permutacja G ma bowiem aż 4 wersje. Bardzo często powoduje to problemy w jej rozpoznawaniu.
(R' U' R B2) ( D L' U L U' L u' L2)
G'
Mirror „G”
(L U L' B2) (D' R U' R' U R' u R2)
G2
Wszystkie przypadki G są połączeniem permutacji „A” i „U”. Jeżeli dokładniej przyjrzycie się niebieskim liniom na obrazkach tych permutacji, z pewnością znajdziecie wspólne elementy.
(R2uR' UR' U' Ru' R2)(F' UF)
G2'
Mirror „G2”
(L2u' LU' LUL' uL2)(FU' F')
H
Jedna z najłatwiejszych do nauczenia permutacji, do tego bardzo szybka. Można rozwiązać tym samym algorytmem z każdej strony, co jest jej wielkim plusem.
(M2U') (M2U2) (M2U') M2
J
Permutacja bardzo charakterystyczna i prosta do zapamiętania. Dodatkowo jest to algorytm bardzo łatwy w rozpoznawaniu z racji dużego, zbudowanego już fragmentu.
(RUR' F')(RUR' U' R' FR2U' R' U')
J'
Permutacja „J” - wersja na lewą rękę
(L' U' LF)(L' U' LU LF' L2ULU)
N
Kolejna bolączka speedcuberów. Bardzo niewygodna do wykonania permutacja, którą dodatkowo łatwo można pomylić z innymi. Jedynym jej plusem jest fakt, że składa się z dwóch identycznych 7-ruchowych części, co znacznie ułatwia jej naukę.
(R' UL' U2RU' L) (R' UL' U2RU' L) U
N'
Permutacja „N” - wersja na lewą rękę
LU'RU2L'UR') (LU'RU2L'UR') U'
R
Szybka i stosunkowo wygodna permutacja. W końcowej fazie algorytmu potrafi mocno „przyciąć”, ale ogólnie bez zastrzeżeń.
(R' U2RU2) (R' FRUR' U') (R' F' R2U')
R'
Permutacja „R” - wersja na lewą rękę
(LU2L' U2) (LF' L' U' LU) (LFL2U)
T
Jeden z najszybszych algorytmów. Stosunkowo prosty do nauczenia, bardzo wygodny i łatwy do rozpoznania.
(RUR' U') (R' FR2U') (R' U' RUR' F')
U
Jedna z najszybszych permutacji. Łatwa do nauczenia i bardzo wygodna przy szybkim układaniu. Przydatna w innych technikach.
(R' UR' U') (R' U') (R' URUR2)
U'
Permutacja „U” - mirror wykonywany również prawą ręką.
(R2U') (R' U' RU) (RURU' R)
V
Dość długi algorytm, ale bardzo wygodny podczas szybkiego układania.<br>Bardzo przystępny, jeśli chodzi o tworzenie mirrorów.
(L' UL' U') y'(R' F') (R2U' R' UR' FRF)
Y
Jeden długi „finger-shortcut”. Również długi, ale bardzo płynny i wygodny algorytm.
(FRU' R' U' RUR' F') (RUR' U') (R' FRF')
Z
Na deser kolejny długi „finger-shortcut”. Niestety dość trudny do zapamiętania, za to niezwykle płynny i efektowny.
(UR' U' RU') (RURU' R' U) (RUR2U' R' U)
Przypisanie konkretnych liter poszczególnym permutacjom związane jest z luźnymi skojarzeniami związanymi z kształtem tworzonym przez linie przemieszczenia klocków. Nasuwa się pytanie: czemu powtórzyłem niektóre litery? Otóż część permutacji występuje w dwóch wersjach, które są dla siebie „mirrorami” (lustrzanymi odbiciami). Potocznie mówimy, że wykonujemy daną permutację „na lewą” lub „na prawą” rękę.
Jak już wcześniej wspomniałem, różne permutacje charakteryzują się różnym poziomem trudności. Jest to istotne podczas rozkładania materiału treningowego. Na początek polecam naukę permutacji A i U, gdyż pozwalają na rozwiązanie ostatniej warstwy. Oczywiście nie można ograniczyć się do minimum i następnym krokiem powinno być opanowanie permutacji J, T, H i Z, gdyż są one stosunkowo proste do rozpoznania i zapamiętania. Z racji bardzo częstego występowania, proponowałbym naukę czterech permutacji G. Jest to wyzwanie, gdyż są one stosunkowo skomplikowanymi permutacjami, ale posiłkując się filmami instruktażowymi, nie powinniście mieć większych problemów.
W tabeli permutacji zaprezentowałem jedynie podstawowe algorytmy przy podstawowym uchwycie kostki. Na początek w zupełności wystarczy.
Rozpoznawanie permutacji
Często pojawia się również pytanie, jak szybko rozróżnić jedną permutację od drugiej. Im więcej elementów rozwiąznych, tym łatwiej rozpoznać. Sami zobaczycie, że tylko praktyka pozwala przyspieszyć rozpoznawanie PLL-i. Wzrokowo doskonale zapamiętacie każdą sytuację i z każdym treningiem proces będzie szybszy.
Niestety, nie wszystkie przypadki mają charakterystycznie połączone klocki w górnej warstwie. Jeżeli nie macie żadnych połączonych klocków, oznacza to, że mamy do czynienia z permutacją Z, H lub E. Ostatnia z nich jest bolączką wielu speedcuberów i niestety jej rozpoznanie potrafi sprawić wiele problemów nawet najlepszym speedcuberom.
